Παθήσεις τραχήλου (λαιμού)
Πόσο συχνές είναι οι παθήσεις του τραχήλου και με ποια μορφή εμφανίζονται;
Οι παθήσεις του τραχήλου είναι ιδιαίτερα συχνές, εμφανίζονται κυρίως με τη μορφή τραχηλικής διόγκωσης και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι καλοήθεις. Μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε περιοχή του τραχήλου και μπορεί να είναι ασυμπτωματικές ή επώδυνες στην ψηλάφηση, μαλακές ή σκληρές, κινητές ή ακίνητες. Οι τραχηλικές διογκώσεις μπορεί όμως να είναι και ένδειξη σοβαρής υποκείμενης νόσου όπως κακοήθειας, ιδίων όταν εμφανίζονται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και όταν στο ιστορικό υπάρχει κατάχρηση καπνού ή αλκοόλ.
Από τι συμπτώματα συνοδεύεται μια τραχηλική διόγκωση;
Οι τραχηλικές διογκώσεις μπορεί να γίνουν αντιληπτές από τον ίδιο τον ασθενή τυχαία, όπως για παράδειγμα κοιτώντας τον εαυτό του στον καθρέφτη ή κατά το ξύρισμα. Άλλες φορές ανευρίσκονται από τον γιατρό στα πλαίσια της κλινικής εξέτασης της ψηλάφησης του τραχήλου. Τις περισσότερες φορές η διόγκωση είναι εντελώς ασυμπωματική ή ο ασθενής μπορεί να αναφέρει συμπτώματα από την υποκείμενη πάθηση που προκαλεί τη διόγκωση.
Οι περισσότερες περιπτώσεις τραχηλικών διογκώσεων είναι στην ουσία διογκωμένοι τραχηλικοί λεμφαδένες. Οι τραχηλικοί λεμφαδένες βρίσκονται σε ομάδες σε όλη την έκταση του τραχήλου και αποτελούν τμήμα του ανοσιακού μας συστήματος. Επομένως διογκώνονται στα πλαίσια μιας λοίμωξης της περιοχής και κατά κανόνα εξαφανίζονται όταν υποχωρήσει η λοίμωξη χωρίς να χρειάζονται κάποια συγκεκριμένη αντιμετώπιση πέραν της θεραπείας της υπαίτιας λοίμωξης.
Όμως πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατό όταν παρατηρήσετε τα παρακάτω συμπτώματα:
- Επίμονη κόπωση
- Απώλεια βάρους χωρίς να το θέλετε
- Δυσκολία στην κατάποση
- Δύσπνοια
- Νυχτερινή εφίδρωση
- Βράγχος φωνής (βραχνάδα) για πάνω από 3 εβδομάδες
Πώς γίνεται η διάγνωση μιας τραχηλικής διόγκωσης;
Ο γιατρός θα σας ρωτήσει για πόσο καιρό έχετε τη διόγκωση και πόσο γρήγορα εμφανίστηκε. Θα σας κάνει ερωτήσεις σχετικές με συμπτώματα που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Στη συνέχεια θα ακολουθήσει η κλινική εξέταση του τραχήλου προκειμένου να καταγραφούν τα χαρακτηριστικά της διόγκωσης όπως μέγεθος, πόσο μαλακή ή σκληρή είναι, η κινητικότητα της και αν υπάρχουν άλλες διογκώσεις στην περιοχή. Η εξέταση θα συνεχιστεί με πλήρη έλεγχο της περιοχής της κεφαλής και τραχήλου που περιλαμβάνει έλεγχο της στοματικής κοιλότητας, στοματοφάρυγγα, υποφάρυγγα, λάρυγγα, ρινικής κοιλότητας και ρινοφάρυγγα. Στη διερεύνηση σπουδαίο ρόλο παίζει η ενδοσκόπηση της ανώτερης αεροπεπτικής οδού με εύκαμπτο ή και άκαμπτα ενδοσκόπια. Ο έλεγχος ολοκληρώνεται με την εξέταση των αυτιών και των πνευμόνων.
Τέλος, ενδεχομένως ο γιατρός θα σας ζητήσει και κάποιες παρακλινικές εξετάσεις όπως εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις. Στις απεικονιστικές εξετάσεις περιλαμβάνονται το υπερηχογράφημα, η αξονική και η μαγνητική τομογραφία όπως και η ακτινογραφία θώρακος.
Ποιες είναι οι αιτίες μια τραχηλικής διόγκωσης;
Όπως αναφέρθηκε, οι πιο συχνές τραχηλικές διογκώσεις είναι διογκωμένοι τραχηλικοί λεμφαδένες ιδιαίτερα σε νεαρότερες ηλικίες και περιλαμβάνουν τις εξής παθολογικές καταστάσεις:
- Λεμφαδενική διόγκωση στα πλαίσια γειτονικής λοίμωξης (όπως φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα, απόστημα)
- Άμεση μικροβιακή προσβολή λεμφαδένα
- Συστηματικές λοιμώξεις
Ένας ή περισσότεροι τραχηλικοί λεμφαδένες μπορεί να διογκωθούν στα πλαίσια μιας λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού, μιας φλεγμονής του φάρυγγα ή μιας οδοντικής φλεγμονής. Αυτοί οι λεμφαδένες κατά κανόνα είναι μαλακοί, ανώδυνοι και τυπικά επιστρέφουν στο φυσιολογικό τους μέγεθος όταν υποχωρήσει η λοίμωξη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μικρόβια μπορεί να προσβάλλουν άμεσα τους λεμφαδένες του τραχήλου (λεμφαδενίτιδα) και σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα επώδυνοι στην ψηλάφηση.
Αρκετές συστηματικές λοιμώξεις τυπικά προσβάλλουν πολλαπλούς λεμφαδένες συμπεριλαμβανομένων και αυτών του τραχήλου. Οι πιο κοινές από αυτές τις λοιμώξεις είναι η λοιμώδης μονοπυρήνωση, ο ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) υπεύθυνος για το AIDS και η φυματίωση.
Άλλες αιτίες τραχηλικών διογκώσεων περιλαμβάνουν:
- Δερματικές παθήσεις όπως αποστήματα, ακόμη και η ακμή και άλλα δερματικά εξανθήματα μπορεί να προκαλέσουν τραχηλική διόγκωση.
- Κύστεις – αποτελούν μορφώματα με λεπτό τοίχωμα που είναι γεμάτα με υγρό και μπορεί είτε να είναι συγγενείς δηλαδή να είναι παρούσες κατά τη γέννηση ως αποτέλεσμα κάποιας διαταραχής της εμβρυικής ανάπτυξης ή να δημιουργούνται και να αναπτύσσονται μετά τη γέννηση.
- Παθήσεις των σιελογόνων αδένων – συνήθως αφορούν τους μείζονες σιελογόνους αδένες, παρωτίδα, υπογνάθιο και υπογλώσσιο σιελογόνο αδένα. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα φλεγμονής των αδένων, απόφραξης και διαταραχής της ροής του σιέλου (σιαλολιθίαση) ή και κάποιου όγκου είτε καλοήθους είτε κακοήθους.
- Παθήσεις θυρεοειδούς αδένα – ο θυρεοειδής αδένας λόγω της θέσης του στη μέση γραμμή του τραχήλου μπορεί να αποτελέσει αιτία τραχηλικής διόγκωσης. Οι παθήσεις του θυρεοειδούς που προκαλούν διόγκωση είναι κατά κανόνα καλοήθεις όπως διάφοροι όζοι αλλά ο θυρεοειδής μπορεί να αποτελέσει εστία ανάπτυξης και κακοήθων όγκων.
- Λιπώματα – πρόκειται για καλοήθη μορφώματα του λιπώδους ιστού που μπορεί να εμφανιστούν σαν ανώδυνες μαλακές τραχηλικές διογκώσεις
- Κακοήθεις όγκοι – κακοήθεις τραχηλικές διογκώσεις εμφανίζονται κυρίως σε μεγαλύτερες ηλικίες. Συνήθως πρόκειται για μεταστάσεις στους τραχηλικούς λεμφαδένες από καρκίνωμα της ρινός, παραρρινίων κόλπων, ρινοφάρυγγα, στοματικής κοιλότητας, στοματοφάρυγγα, υποφάρυγγα, λάρυγγα. Σε αυτές της περιπτώσεις σημαντικό ρόλο παίζει ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων HPV ενώ η κατάχρηση καπνού και αλκοόλ είναι κάτι που πρέπει να αξιολογείται κατά τη λήψη του ιστορικού. Τέλος καοήθη νοσήματα του αίματος όπως τα λεμφώματα μπορούν να εμφανιστούν με τη μορφή τραχηλικής διόγκωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κακοήθεις τραχηλικές διογκώσεις δεν προκαλούν πόνο αλλά συνήθως είναι σκληρές και ακίνητες.
Πως αντιμετωπίζεται μια τραχηλική διόγκωση;
Η αντιμετώπιση της τραχηλικής διόγκωσης, όπως είναι προφανές, εξαρτάται από την αιτιολογία της. Έτσι για μια λεμφαδενίτιδα αρκεί η συντηρητική αντιμετώπιση με αντιβιοτική αγωγή ενώ κυστικές διογκώσεις όπως βραγχιακές κύστεις ή λιπώματα αφαιρούνται χειρουργικά. Όσον αφορά στις κακοήθεις τραχηλικές διογκώσεις, η αντιμετώπισή τους είναι πολύπλευρη και περιλαμβάνει συνήθως συνδυασμό χειρουργικής επέμβασης, ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας.
Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για τις παθήσεις του τραχήλου μπορείτε να επικοινωνήσετε με το γιατρό μέσω της παρακάτω φόρμας επικοινωνίας.
