Τι είναι η Αναβολοτομή
Η αναβολοτομή είναι μια μικροχειρουργική επέμβαση στο μέσο αυτί που έχει σκοπό να βελτιώσει την ακοή σε άτομα με ωτοσκλήρυνση. Η ωτοσκλήρυνση είναι πάθηση κατά την οποία το αναβολέας, ένα από τα τρία μικρά οστάρια του αυτιού, σταδιακά καθηλώνεται λόγω παθολογικής ανάπτυξης οστού, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δονείται και να μεταδίδει σωστά τον ήχο στο έσω ους. Η αναβολοτομή αντικαθιστά τη λειτουργία του αναβολέα με μια μικρή πρόθεση (συνήθως μεταλλική ή τεφλόν), που τοποθετείται στη βάση του κοχλία. Έτσι αποκαθίσταται η αγωγή του ήχου και η ακοή βελτιώνεται σημαντικά. Η αναβολοτομή είναι μια εξειδικευμένη και λεπτή επέμβαση που πραγματοποιείται από ΩΡΛ με εμπειρία στη χειρουργική του αυτιού.
Πότε γίνεται
Η αναβολοτομή ενδείκνυται κυρίως σε ασθενείς με ωτοσκλήρυνση που παρουσιάζουν σημαντική απώλεια ακοής αγωγιμότητας και δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά σε ακουστικά βαρηκοΐας. Η ωτοσκλήρυνση εμφανίζεται συνήθως σε νεαρούς ενήλικες, πιο συχνά σε γυναίκες, και εξελίσσεται προοδευτικά. Η απόφαση για χειρουργείο λαμβάνεται όταν η απώλεια ακοής επιβαρύνει σημαντικά την επικοινωνία και την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Ενδείξεις υπάρχουν και σε περιπτώσεις όπου η απώλεια ακοής συνοδεύεται από εμβοές (βουητά), που βελτιώνονται μετά την επέμβαση. Δεν συνιστάται χειρουργείο σε άτομα με πολύ νευροαισθητήρια ή μεικτή βαρηκοΐα ή όταν υπάρχουν άλλες σοβαρές παθήσεις του αυτιού. Πριν ληφθεί η απόφαση, ο ασθενής υποβάλλεται σε πλήρη ακοολογικό και απεικονιστικό έλεγχο.
Πώς γίνεται
Η επέμβαση πραγματοποιείται σε ειδικό χειρουργικό μικροσκόπιο ή ενδοσκόπιο, κατά κανόνα υπό γενική αναισθησία. Μέσα από τον έξω ακουστικό πόρο, χωρίς εξωτερικές τομές, ο χειρουργός εισέρχεται την τυμπανική κοιλότητα. Ο αναβολέας εντοπίζεται και αφαιρείται μερικώς ή δημιουργείται μια μικρή οπή στη βάση του. Στη συνέχεια, τοποθετείται μια μικροσκοπική πρόθεση που συνδέει τον αναβολέα με την ωοειδη θυρίδα ώστε να μεταδίδει τις δονήσεις στον κοχλία. Η επέμβαση διαρκεί περίπου 1–2 ώρες και ο ασθενής παραμένει στο νοσοκομείο συνήθως μία ημέρα. Η πρόθεση που τοποθετείται είναι ανθεκτική και προσφέρει μακροχρόνια βελτίωση της ακοής.
Τι κάνω μετά το χειρουργείο
Μετά την αναβολοτομή, ο ασθενής πρέπει να ακολουθήσει συγκεκριμένες οδηγίες για να εξασφαλίσει καλή επούλωση και σωστή σταθεροποίηση της πρόθεσης. Για τις πρώτες εβδομάδες συνιστάται ανάπαυση, αποφυγή απότομων κινήσεων της κεφαλής, φτερνίσματος με κλειστό στόμα, δυνατό φύσημα μύτης ή ανύψωση βάρους. Ο ασθενής πρέπει να προστατεύει το αυτί από νερό και μόλυνση, αποφεύγοντας το κολύμπι και τη χρήση μπατονέτας. Μικρή ζάλη ή αίσθημα βουλώματος είναι φυσιολογικά και υποχωρούν σε λίγες ημέρες. Η ακοή βελτιώνεται σταδιακά, συνήθως μετά από 3–4 εβδομάδες. Ο ΩΡΛ παρακολουθεί τακτικά τον ασθενή για να ελέγξει την πρόοδο και την ακοή με ακοόγραμμα. Η επιστροφή σε κανονική δραστηριότητα γίνεται μετά από 2–3 εβδομάδες.
Επιπλοκές
Η αναβολοτομή είναι λεπτή μικροχειρουργική επέμβαση με πολύ καλά ποσοστά επιτυχίας, ωστόσο έχει κάποιους κινδύνους. Οι πιο συχνές επιπλοκές είναι παροδική ζάλη, εμβοές ή αίσθημα βουλωμένου αυτιού, που συνήθως υποχωρούν. Σπανιότερα μπορεί να παρουσιαστεί μόνιμη επιδείνωση της ακοής αν τραυματιστεί ο κοχλίας ή προκύψει λοίμωξη. Άλλες πιθανές επιπλοκές είναι η απώλεια γεύσης από τραυματισμό της χορδής του τυμπάνου, καθώς και επίμονη ζάλη από βλάβη των ημικύκλιων σωλήνων. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να αποκολληθεί ή να μετακινηθεί η πρόθεση, προκαλώντας υποτροπή της βαρηκοΐας.
Υπάρχει εναλλακτική;
Η κύρια εναλλακτική της αναβολοτομής είναι η χρήση ακουστικών βαρηκοΐας, τα οποία μπορούν να βελτιώσουν την επικοινωνία χωρίς χειρουργείο. Ωστόσο, τα ακουστικά δεν αποκαθιστούν τη μηχανική λειτουργία του αυτιού και η ακοή δεν φτάνει στα επίπεδα που μπορεί να επιτευχθούν μετά από επιτυχή επέμβαση. Σε ορισμένες περιπτώσεις προτείνεται αναβολεκτομή (πλήρης αφαίρεση του αναβολέα), όμως σήμερα η αναβολοτομή προτιμάται γιατί είναι πιο ασφαλής και λιγότερο τραυματική. Σε προχωρημένη ωτοσκλήρυνση με σοβαρή νευροαισθητήρια βαρηκοΐα, η μόνη λύση μπορεί να είναι το κοχλιακό εμφύτευμα. Η επιλογή εξαρτάται από το στάδιο της νόσου, την ηλικία και τις ανάγκες του ασθενούς.